Davacıyım gönlüm senden,
Huzuru mahşerde iki elim yakanda,
Yer gök bir araya gelse de,
Affetmem seni ne bu dünyada ne ahrette.
Nasıl affedeyim ki seni,
Bir gün olsun güldürmedin,
Gözyaşımı sele döndürdün,
Davacıyım gönülüm senden.
Hiç baharı göstermeden,
Hep hazanı yaşattın bana,
Vefasız gönüllere sattın beni,
Davacıyım gönülüm senden.
Yıldırım’ım kendi kendime söylerim,
Gönül senin elinden nere gideyim,
Parça parça itlere yem ederim,
Davacıyım gönülüm senden.
Kayıt Tarihi : 18.4.2010 12:06:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Selamlar.
hapsetmemiş olsaydınız bu gönülü şimdi kimbilir satıraraları ne kadar zengin olurdu..
üzülerek söylüyorum kurgu iç öykü yani kısaca şiir adına pek birşey göremedim bu dizelerde..
dostlukla..
TÜM YORUMLAR (41)