.........................Azap Çiçeğim... ...

.....Azap Çiçeğim........

Şimdi yabanda gecenin devrildiği dem.
Ve ben bu kül renkli odamda bi başıma,
senden gelen acılarla seni yaşıyorum.
Yaralı kimsesiz bir kurt gibi yaslandım
Açtığın yaralarımın üstüne sana yazıyorum..

Felek can kaynatıyor hasret tenceresinde,
Ve bir Kardelen boy salıyor gönül pencersinde...
Uzaklarda sen dinliyorsun yürek sesimi,
Gözünde yaşların devriliyor ırmak ırmak,
Bi yanda çaresiz bir dert le çıldırırken ruhun,
Seviyorum diye bağırmak istiyorsun Haykırmak..

Bilirim ellerin yüreğin yangın yerinde,
Ve beni dinliyorsun suskun, gözünde yaşlar,
Ve bir masum çocuk sessizliğinde..
Aslında biliyorsun gönül gözümle,
Seni gün yirmi dört saat uzaktan süzdüğümü,
Bulutların nasıl yağmur olup içine aktığını...
Sen orda yağmurlanıyorsun bulut bulut,
Ben burda dertler denizi oluyorum..

Oysa bi görebilsen gerçeğimizi,
Tükenecek dalgaları ummanların,
Ve yalın ayak koşacaksın vuslata doğru...

Vakit gece yarısını çoktan geçti,
Karanlık saldı serçelerini gözlerinden,
Dudaklarım sürülmüş tarla gözlerim kum yığını..
Oturdum en sevdiğin şiirleri yazıyorum sana,
Dalı budağı kırılmış öksüz umutlarla..

Oysa biliyorum yüreğinde el var!
Biliyorum vuslatı yok bu aşkın..
Sen lüx masalarda kristal vazolara,
Yüreği katran tramfonlu yakalara
Bir geceliğine iliştirilmiş gül!
Ben sana hasret gülü demiştim
Oysa azap çiçeğim oldun yabanda.
Olsun bitanem sen mutlu ol ve Gül.
Ben senin saadetinle de mutlu olurum canımmmm...

Neler infaz edilmiyorki sevdam adına Kardelen...
Suskunluklar bırakmıyor peşini biliyorum,
Suskun çığlarım oluyorsun karanlığa..
Dilek taşında sadece ölüm yok Kardelen!
Şimdi Dağlar eğdi başını usul usul bana ağlıyor,
Dağların göz yaşları sıvanıyor camlarıma..
Ve ellerim duaya duruyor mutluluğun için..
Bir ses ver dağların ardından yaşıyorum de!
İşte kardelen buda benim son dileğim..

Ali Başol/Şair Deli Poyraz/ 01-05-10/Gece 01...
Solingen /Almanya..