Nilgün Acar - ------------------------- ...

Ben ötenazi istiyorum. Evet lütfen bana hemen ötenazi yapın. Çünkü artık dayanamıyorum her gün kezlerce karşılaştığım işkencelerinize.
Hitler, çok daha insaflıymış ve bizi, sizin sevdiğinizden, çok daha fazla seviyormuş. Bir kerede işi bitirmek varken, her güne yaymak işkenceleri, Hitleri de aşan, büyük bir insafsızlık. Yoksa, bu insafsızlığı, o mu öğretti sizlere?
Ey insanlar! Gerçekten çok sıkıldım, yoruldum, bıktım. Ötenazi isteyecek kadar tükendim.
Hayata sımsıkı tutunurken, her an bir savaşımla karşılaşıyorum. Salt ben değilim. Tüm engellediğiniz, özel insanlar. Aynı ya da benzer şeyleri yaşıyorlar. Ve eminim, benim duygu ve düşüncelerimi paylaşıyorlar.
Yüzlerce-binlerce-milyarlarca olayardan, en sonuncusunu anlatayım.
Başka kentlerden, iki arkadaşım: Beni görmeye gelmişti. Hepimiz, denizi çok seviyorduk. Bir akşamüzeri birlikte deniz kıyısına gittik. Bir gün önce: Kenarda duran büyük taşlardan, küçük bir rampa yapıp. Beni iskeleye çıkartmışlardı arkadaşlarım.
Ben büyük bir coşkuyla, en uç noktaya koştum hemen. Ve akülü sandalyemle, dansetmeye başladım.O kadar mutlu olmuştum ki…