Edebi otorite
Okul sıralarında kompozisyon yazardık, planlı yazmayı öğrenmek için. Yazımızı giriş, gelişme, sonuç planına göre yazardık. Bir yerlerine de misal, kıssa, anı eklerdik ki ilgi çeksin. Şiirde ise can alıcı husus kafiye idi elbet. Çünkü içeriği dolduracak birikimimiz henüz oluşmamıştı.
Teknik bir kurumda yaptığım gözlemi anlatıyım.
Bina mükemmel son teknoloji, bahçe bakımlı, çimenler, aydınlatma, park yerleri… Bina içi pırıl pırıl, büro mefruşatı ve mobilyaları en yenisinden. Çalışan personel seçkin, iyi maaş aldığı giyim kuşamından belli. Hiçbir masraftan kaçınılmamış; personel ünitesi, muhasebe, makine-teçhizat, danışma, denetim, hukuk birimleri kurulmuş. Yemek hanesi, kreş, lokal, lojman, eğlence ve sağlık ünitesi unutulmamış. Ulaşım servislerle sağlanıyor. Bu kurumun bir gayesi olmalı ki bu kadar masraf ediliyor. Bu kurumdaki asıl gaye yerine getirilmiyor ise bütün masraflar boşa gider. Kusursuz bu sistem boşa çalışır. Çünkü çaycı bile mühendis üretim yaparken çay içsin diye var.
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta