Kara Elmas Şiiri - Kadir Ünlü

Parsellemişler dünyayı,kara elmas tacirleri:
Verdiler elime balta,diğerine canımı,
Mezarıma,dehlizlere yolcuyum Ana,
Kaderim kömürle yazılmış,
Madenciyim ben Ana.

Dağları deliyorum,bir lokma ekmek için,
Tacirler elmas`ını yiyor,kül ile dolu içim,
Her sabah,cesedimle gidiyorum maden e,
Azığım domates soğan,kah yumurta kah peynir,
Kara elmas`ın peşinde bir gün öleceğim Ana,
Kaderim kömürle yazılmış,
Madenciyim ben Ana.

Tacirlerin gemileri yüzüyor denizlerde,
Kimin umrunda ben dehlizler dibinde,
Yevmiyem asgaridir,cep delik cepken deşik,
Ne doğdum,ne yaşadım,neciyim Ana
Kaderim kömürle yazılmış,
Madenciyim ben Ana

Selam olsun kadınıma,çocuklarıma,
Haram lokma yedirmedim,
Kömürden başka, alnıma kara sürmedim;
Kül doldu ciğerlerim,öleceğim ben Ana
Kaderim kömürle yazılmış,
Madenciyim ben Ana.

İşte patladı grizu,çokuştuk bir araya,
Can derdinde yoldaşlarım,gözlerimiz kan çanağı
Sarıldık bağır bağır a,Dünyanın ta dibinde,
Kara nın elmas`ını yiyenler,
Bizi mahzen e gömdüler,öleceğiz biz Ana,
Kaderimiz kömürle yazılmış,
Madenciyiz biz Ana. . . .22. 5. 210