Zihni Demir Şiiri - Hacı İbrahim Sağır

ZİHNİ DEMİR

Ortalık yine ramazan,
Ağustos sıcağı, bir an.

Gün Cuma idi günlerden,
Zihni derler yiğitlerden,

Kalktı abdestini aldı,
Gültepe'de yola daldı.

Bir iki ülküdaşı da,
Ona katıldılar yolda.

Cami yoluna koyuldu,
Acı bir ses duyuldu.

Hain düştü peşlerine,
Kurşun yağdı üstlerine.

Pusuya yatan o itler,
Hain, kalleş komünistler.

Sokaklar nasıl iniler,
Kaçtı kurşundan Zihni'ler.

Şükür hepsi iyi idi,
Zihni yere düşmüş idi.

"Eyvah" dediler vuruldu,
Bir yiğit yere serildi.

Taksi baktılar sağ sola,
Nerde taksi gelir m'ola.

Yüklendi sırtına gardaş,
"Dayan" dedi can ülküdaş.

Çok kan kaybetmişti çok kan,
Hastanede ona bakan,

Zihni'ye su veriyordu,
"İçmem orucum" diyordu.

Şehadet şerbeti içti,
Orucunu böyle açtı.

Onsekizindeydi daha,
Devleşti de kalktı şaha.

Yurt bölünmedi, bölünmez,
Zihni'ler ölmedi, ölmez.

Hacı İbrahim SAĞIR
9 Ağustos 2017