Yorgunum... Şiiri - Ercan Yıldız

Boğazımda düğüm düğüm hıçkırıklar,
gözlerimde bulut bulut şimşekler çakıyor..
İçimden kopan her duygu kırıntısı,
bıçak gibi saplanıyor yüreğime.
İçim kan ağlıyor, bağrım yanıyor...
Hangi güle elimi atsam,
dikenler batıyor yüreğime...

Şimdi hüzne bulanmış ayrılıklardan,
gam dokuyor yüreğim.
Sevgiler büyüttüğüm kalbimin
yarasında bulanık çaylar akıyor.
Her yanım hüzün kokuyor...
Hangi pencereden baksam hayata,
özlemler doluyor içime...

Hayat sürükleyip götürdü ömrümü
Bazen kırılmış dallarda ince bir sızı
Bazen ağlayan gözlerde,
bir damla yaş gibi...
Ne hayat anladı beni, ne ben hayatı...
Elimi attığım her dal kurudu,
İçimdeki papatyalar yolundu,
tomucuklar kırıldı, ben kırıldım...

Anlaşılmıyor içimdeki keder,
gözlerimdeki hüzün, yüreğimdeki sancı...
Gönlüm kırgın, gönlüm küs, gönlüm suskun...
Yalnız başıma, dönüşü olmayan bir yoldayım...
Öylesine yorgun, öylesine bitkinim ki
Yorgunum, çok yorgun…

07/11/2019-ELAZIĞ