Yitik Karanlık Şiiri - Serpil Balçık

Yitik Karanlık

Gece kalmadı...
Beklemeli karanlıkların gecesi kalmadı.

Karanlık bitti...

Nemli yanaklarımın,
Yorgun gözlerimin
Ürkek geceleri,
Titrek, cılız ateşimin çelimsiz ruhu
Karanlıkla birlikte gitti.

Hey Aşk!
Sana vuruldum ben.
Vurulduğum yerde kaldı sevdasız kadın.
Beni vurduğun yerde kalan kadın yalnız.
Vurgunun içinde şimdi ben,
Vurgunun içimde sen.

Kara benden gitti...
Ben sana vuruldum yâr.
Vurulduğum yerde
Bir eski anı şimdi
Üzerimden attığım ölü deri,
Tarihime yadigâr olsun
Sıyrıldığım hoyrat geçmişim.

Sana vurgunum yâr...
Vurulduğum gece
Gitti kuruyup kalan ne varsa,
Yırtılıp yıpranan her ne yanımsa,
Gitti benden kara,
Gitti gölgesi düşen ne varsa.

Hey ıssız ışıksızlık!
Gece kalmadı.
Vurgunsuz gece kalmadı.
Dönen dünyanın gecesi
Onun olsun.
Benim gecelerim vurgun.
Kalmadı karanlığım,
Kâinatım gecesiz,
Kalmadı karanlığın.

EKİM 2006

Serpil Balçık
Kayıt Tarihi : 29.10.2006 02:54:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Serpil Balçık