Yeni Sene Şiiri - Ayşe Kamuran Aykır

Bin dokuz yüz elli yedi'ye girdik, yine yalnız, garip, kimsesiz
Boynum bükük, kalbim mahsun ve sessiz
Gözümden yaş akmıyor, fakat, ruhum ağlıyor
Görünmez bir ateş içimi yakıyor, dağlıyor.

Bakıyorum herşeyden bihaber, Serpil'im uyuyor
Seyrederken onu, içim sonsuz bir zevk duyuyor
O an, şükrediyorum Allaha, yavrum var diyorum
Yavrumla mesut olmayı diliyorum.

Ne yapalım, şansımız böyle imiş bizim de
Yok başımı dinlendirecek sevgilim, dizinde
Belki bir gün diyerek bunca yıl geçti, uçtu
Bu gün ümitlerim kırık dökük, sanki uçan bir kuştu.

31.12.1956