Acılara,sıkıntılara büründüm,
Geldim dünyaya,
İnsan diye göründüm.
Annem öldü; öksüz kaldım.
Eğildim,büküldüm”vav”gibi
Yerlerde süründüm…
Kan revan içinde kaldı
Ellerim ayaklarım…
“Yazık” dediler…
Doğruldum,
Dik durdum”elif”gibi.
Bu sefer de “kazık”dediler…
İşte hayatımın özeti bu…
Yazık ve kazık…
Kayıt Tarihi : 16.10.2016 12:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!