Yankısız Yıkım Şiiri - Suzi Ayyıldız

Sana isyanım dinmiyor,
yüreğime sapladığın hançerden
hala kan damlıyor,
ama bu, bildiğin kan değil,
zamana direnen bir çığlık gibi,
soğuyup katılaşmıyor,
gözlerime sızıyor,
sokaklara düşüyor,
rüzgar bile ismini taşırken,
ben bu sessizliğe nasıl alışıyorum?
Onda bilmiyorum

Gidişin bir kıyametti,
ardında kalan,
kendini toplayamayan bir enkaz,
bir kez olsun dönüp bakmadın,
baktığın yerde bir dünya,
bir yangın, bir virane vardı,
ve ben hâlâ orada,
sırtımda o hançerle,
yüzümü göğe çevirip,
sana hangi kelimeyle isyan ediyorum,
biliyor musun?

Bilmiyorsun…
Bilsen, bu şehir böyle susmazdı,
her köşe başında,rüzgar bana adını fısıldamazdı
cam kırıkları gecemi kanatmazdı,
yollar, adımlarımı geri döndürmek için
bu kadar inat etmezdi.

Bilmiyorsun…
Giderken ardına bile bakmadan yürüdüğün o sokak var ya,
ben hâlâ orada,
kaldırım taşlarına diz çökmüş,
sensizliğe tespih gibi gün sayıyorum.
Sesin içimde yankılanıyor,
ama yankılar hep sahipsiz,
bir duvar gibi üzerime kapanıyor.

Ne gökyüzü unutturuyor seni,
ne zaman, ne de yağmurlar…
Ben hâlâ o günkü gibi,
yüreğime sapladığın hançerin ucunda
asılı kalıyorum.
Ve en kötüsü ne biliyor musun?
Bilmiyorsun…
Ve bilmeyeceksin!

Bilmeyeceksin…
Çünkü sen gidişini bir zafer sandın,
ben ise kaybedişini,
kendi ellerimle yazdığım en acı yenilgi bildim.
Senin için bir kapıyı çekip çıkmaktı belki,
benim içinse duvarları üstüme yıkılan bir veda.

Bilmeyeceksin…
Ben geceyle hesaplaşırken,
ayrılığın sesiyle uyandığımı,
rüyalarımın bile bana ihanet ettiğini,
her sabah kalbimde senin boşluğuyla
yeniden öldüğümü,
kimselere anlatamadığımı,
sessizliğin içime nasıl sindiğini
asla bilemeyeceksin!

Ve işte en çok da buna isyan ediyorum,
bir zamanlar yüreğimde sığınak bulan senin,
şimdi orayı viraneye çevirip
arkana bile bakmadan yürüyüşüne,
sanki hiçbir şey yaşanmamış gibi
adımı dilinden düşürüşüne,
beni unutuşuna…

Ama ben, unutmayacağım!
Gittiğin yerde hangi baharı soluyorsan solu,
ben burada,
senin bıraktığın kışın içinde,
kar yerine hüzün yağan bir şehirde,
yüreğimde paslı bir hançerle,
isyanımı bir bayrak gibi
gökyüzüne savuracağım!

Ve adını dilimden sileceğim.