Ulaş - sivas - canlar kalmamış

Mesken tutmuş yayla başını
Çok özledim yuhha ekmeğiyle aşını
Dilek edinmiştim toptaşını
Gel gör ulaşta kimseler kalmamış

Tecer dağlarına kara duman toplanmış
Eş dost akraba büyükşehirlere dağılmış
Birazcık olsada hatır gönül kalmamış
Gel gör ulaşta kimseler kalmamış

Kellahın gölünün suyu çekilir
Gözyaşlarım beş göze dökülür
Buraları böyle görünce içim çekilir
Gel gör ulaşta kimseler kalmamış

Memleketim bana yabancı gibi geliyor
Kabayel estikçe bağrımı deliyor
Gelin bakın ulaş elden gidiyor
Gel gör ulaşta kimseler kalmamış

Çiflik kurulmuş yolun üstüne
Hadimemi benim sana küsmeme
Kızma senede bir gelip gitmeme
Gel gör ulaşta kimseler kalmamış

Yavandır ekmeği katıksız gitmez
Bayır candan vazgeçer yurdunda vazgeçmez
Uzatır elini yare yetmez
Gel gör ulaşta canlar kalmamış