Tersine Hikaye Şiiri - Mehmet Ayhan Güna ...

TERSİNE HİKAYE

Her işim ters gitmede
Şu son günlerde.
Sanki mimlenmişcesine.

Dur.
Es geçme
Dinle.

On beş yıl uğraş didin.
Mektebini bitirmişsin.
Üstelik asker olup
Vatanı da beklemişsin.
Artık sıra bende deyip
Bir iş gözlemektesin.

Ancak…

Bir iş bulmak kolay mı?
Hele devlet kapısında
Kolay diye düşünenin
Şaşırırım aklına.

Kolaymolur öyle her iş
Hem devlet işi bu.
Devlet dedik a devlet
‘Yağma Hasan’ın böreği mi’ bu.

Diyerek

Yıllarca beklettiler.
Giden geçliğimizmiş
Onu hiç düşünmediler.

Her seferinde dediler
Önce sınav, sonrasında mülakat
Ne yapalım
Artık öyle kolay değil hayat.

Tamam deyip giriştik
Ha şimdi olacak deyip
Yıllarca cebelleştik.

Yıllar yılı
Sınav verip, mülakatta takıldım.
Yav
Sınavını anladım da
Mülakata takıldım.

Sonunda çözdüm ama, bilmem ki ne yapmalı
Mülakatı vermek için arkamızda yok bir dayı.

Neyse.

Kader dedik, kısmet dedik
Kadere boyun eğdik.
Elbet bir gün diye diye
Onca zaman bekledik.

Derken.

Bir iş buldum
Hem de özel şirketten.
Çok geçmedi darbe yedik
İlk kez özel sektörden.

Kader dedik, kısmet dedik
Kadere boyun eğdik.
Bir gün elbet diyerekten
Umut ile bekledik.

Derken.

Çıktı biri
Bende para, sende bilgi.
Kuralım şu işi dedi
Ne duruyorsun haydi.
Peki dedik başladık
Kavradık işin ucundan.
Çok geçmeden, bu kez darbe
Geldi bizim ortaktan.

Kader dedik, kısmet dedik
Kadere boyun eğdik
Madem öyle
Göbeğimizi kendimiz keselim dedik.

Lakin.

Ne gezer, yok ki bizde sermaye
Ne yapalım
Üç, beş kuruş borç bulup
Başladık ticarete.
Dükkan kira, ev kira
Muhasebeci, aidat, stopaj, vergi parası
Mutfağınki de cabası

Kısacası
Çok geçmeden
Geldi darbe
Bu kez de ticaretten.

Battık dedik, bittik dedik.
Şimdi neyleyecektik.
Çok geçmedi onu da bulduk
Toprak işleyecektik.

Hem toprak nankör değildir,
Emeğini mutlak verir.
Sadık yar kara topraktır,
Seni de sevindirir.

Kollarımızı sıvayıp, hemen işe giriştik.
Gece gündüz demeden, mahsulü yetiştirdik.

Ancak para etmedi,
Çıkartamadık tarladan.
Bu kez de darbe yedik
Bizim kara topraktan.

Bu arada boş durmayıp
Memleketi dinlemektesin.
Ne olup, ne bitiyor
Dikkatle izlemektesin.

Arada bir olsa da
İşine yarayacak bir karar.
Alınca büyüklerin
Koşarsın apar topar.

Ancak

Sonuç yine hüsran,
Yine hüsran.

Örnek mi?
İşte biri.

Okumuş, ama boşta kalmış gençlere
Kolay kredi verilecekmiş.
Gençler bu fırsatı
İyi değerlendirmeliymiş.

Diye duyunca
Hemen koştuk bankaya
Şartları öğrenince
Kaldık yine biz yaya.
Söylenenin sonu yok
Sonu yok vaadlerin
Hem lastiği yok ki dilin büzesin.

İşte bu da başkası
Kim bilir dinleyenler
Belki yutar zokayı.

Memleketin her yanına
Yüksek okul açılacakmış.
İsteyen her gencimiz
Artık okutulacakmış.

Allah Allah
Hasminallah
Yav iyi de
Ya öncekiler
Onlara nasıl bir iş bulunacakmış?

Genç deyince sanmayın
Bir yada iki
Benim gibi olanlar
İnanın binlercesi.

Başka örnek daha çok
Onlarca yüzlerce var.
Birazcık aklı olanın
Hayretten aklı şaşar.

Ben artık
Tepedekileri
Gördükçe ve dinledikçe
Durmadan gülmekteyim.
Hem
Ağzımı da bıraktım
Kıçımla gülmekteyim.

Ya
Kısaca.
Yıllar var
Dolaşıp durmuşsun
Ekmek parsı peşinde.
En sonunda
Köyün birinde
Çok uzakta memleketinden.
Bir öğretmenlik bulmuşsun
O da vekaleten.

İşimiz tersine dedik ya
Çok geçmedi, onu da aldılar elimden.
Artık
Ben de bilmiyorum
Ne olacak bunun sonu.
Gidip de gelmeyecek gençliğimin
Hikayesidir bu.

Oysa ki önceleri
Ben böyle mi hayal etmiştim.
Onca yıl
Yetişmek için
Boşuna mı çile çekmiştim.

Şimdi
Baktığımda geriye
Ne onmuş, ne ölmüşüz.
Ha bire durmadan
Durmadan sürünmüşüz.

Elbette olanlara çok
Ama çok üzülmekteyim.
Neyse ki ufkum geniş
Hala düşlemekteyim.

M. Ayhan Günaydın.
22 Aralık 1993
Dereören / Havran / Balıkesir