Susar İnsan Şiiri - Şair Garibi

Sadece,
Söylenecek bir şeyi kalmadığı zaman mı
Susar insan..
Yoksa konuştuğunda fırtınaların kopacağını
Bildiği zaman mı..

Bazen susar insan..
Üzülmesini istemediği gözlere susar..
''Yanmasın'' dediği kalbe susar..
Kaybettiği zamana değil,
Pişmanlıklarına susar..
Geçmişe değil, şimdiye değil
Geleceğe susar..

Birşey varsa yüreğinin yüreğinde
Haksızlığa, kıskançlığa, öfkeye susar..
İçine kor düşürse de,
Yarin sözlerine susar..
Tek damla söz çıkmaz dilinden,
Çünkü, kaybetme korkusuna susar..

Bazen susar insan..
Dünyayı kavuracak yangınlara bile..
Hasrete, özleme, riyaya susar,
Atılır ateşe bile bile..
Yarin yerine yanmaya susar..

Umutsuz dualara susar insan,
Kadere susar..
Aşka değil, vuslata değil
Günaha susar..
Yanar içi, erir gıdım gıdım amma
Derde küfretmez, isyana susar..

Bazen insan huzura susar, nur'a susar..
Hem özler,
Anasından ayrı kalmış bir yavru gibi..
Hem acıkır,
Yırtıcı, vahşi bir hayvan gibi..
Hem de susar..

Ama hiç kimseye susmaz,
Yare sustuğu kadar..
Hiç birşeye susamaz,
Yare susadığı kadar...