Çocuk Ve Ağaç

Çocuk, çok sevdi ağacı... Verirdi ona, her kış Çiçekleri olaydı! Ağaç, çok sevdi çoçuğu... Öperdi altın saçlarından Dudakları olaydı! Ve ona öptürmek için, Eğilirdi yerlere kadar; Arif Nihat Asya Tüm şiirleri için tıklayın.

Ağaç

Gün bitti. Agacta nes`e söndü. Yaprak ates oldu, kus da yakut; Yaprakla kusun pariltisindan Havuzun suyu erguvana döndü Ahmet Haşim Tüm şiirleri için tıklayın.

Hiç Bir Ağaç Böyle Harikulade Yemiş Vermemiştir...

Topraktan ateşten ve denizden doğanların en mükemmeli doğacak bizden... .......... .......... ......... ve insanlar ellerini korkmadan düşünmeden birbirlerinin ellerine bırakarak yıldızlara bakarak: Nazım Hikmet Ran Tüm şiirleri için tıklayın.

Rahatı Kaçan Ağaç

Tanıdığım bir ağaç var Etlik bağlarına yakın Saadetin adini bile duymamış Allah’ın isine bakin Geceyi gündüzü biliyor Dört mevsimi, rüzgarı, kari Ay ışığına bayılıyor Ama kötülemiyor karanlığı Melih Cevdet Anday Tüm şiirleri için tıklayın.

Ağaç

Ağacım, dört kol çengi kıyamet Her dalımda bir memleket Uzar kollarım uzar Taşımda toprağımda bereket Köklerimden başlar hürriyet Bana çarptıkça anlar Yağmur yağmur olduğunu Rüzgâr, rüzgâr. Taşımda toprağımda kıyamet Cahit Irgat Tüm şiirleri için tıklayın.

Cümle Ağaç Uykusundan Uyandı

Cümle ağaç uykusundan uyandı Giyinmiş donunu yeşil atlastan İrenk irenk çiçeklere boyandı Gidermiş kederi kurtulmuş yastan Bahar gelir dağlar bağlar süslenir Yel değmezse coşar dallar uslanır Bir hazin ses şafaklara seslenir Neler duymaz badı saba o sesten Aşık Veysel Şatıroğlu Tüm şiirleri için tıklayın.

Bir Ağaç Karşısında

Soğuk bir kış günü, karanfil almak için çiçekçi dükkânına girdim. Tatlı bir yaz hararetiyle ısıttırılan bi yerin havası, nibâti usarelerin hafif, sert ve yeşil buğulariyle dolu idi. İstediğim çiçeklerin destelenmesine kadar, bana gösterilen sandalyede oturdum. Mes`ut bir insanın hayâl evi gibi, iklim, mevsim, yer ve zaman dışında meyl ve hevesin arzu edebileceği her türlü renkte otlar, yapraklar ve çiçeklerle dolu olan bu âdeta sihirli dükkânda sessiz bir hayat ile nefes aldığı hissedilen karanlık yapraklı, bodur bir hurma ağacından başka hiç bir şeyle meşgul olmadım. Hayâlim, sanki âciz bir sinekti ve nebatî örümcek onu birden ağlarında avlamıştı. Hareketsiz duran haşin ağaca baktım ve düşündüm: Bir limonlukta hapsedildiği için, uzaklarda kalan diğer hemcinsleri gibi, öğle güneşlerinde sıcak toprağa gölge salamayan, yağmurlarda ıslanamayan, fırtınalarda sarsılmayan, semayı, yıldızları, ayı görmeye görmeye unutan şu ağaç, bulunduğu köşede acaba mes`ut muydu? En hakîr ottan, en muhteşem çınara kadar her nebatın muhtaç olduğu hava ve ışıktan, kuş ve böcek ziyaretinden mahrum olarak, bu ağacın soba harareti ve insan nefesiyle yaşamaktan mes`ut olabileceğine hükmetmek için kendimce makul bir sebep bulamadım. Nebatların zekâsı hakkında büyük Maeterlinck`in anlattığı akıllara hayret verici müşahedelerden sonra, bir ağacı mes`ut veya muztarip tasavvur etmekte hiç bir garabet kalmıyor. Varlıkların sükûtuna aldanmamalı! Muztaripler yalnız ‘‘muztaribim’’ diye bağırabilenler değildir. Bilinmez niçin, acıya hayat katan kudret, insandan başka hiç bir mahlûka acının sırrını açıklamak imkânı vermemiştir. Her mahlûk, hayatın kanlı yollarında, boynuna geçirilen ve sesini boğan bir ağır ‘‘sükût’’ zincirini sürükleyip yürüyor. Hiç bir beygir, hiç bir arı, hiç bir sinek, başının ağrıdığını veya midesinin bulandığını bize söyleyememiştir. Fakat bu cinsten bir ıztırabın gözü, başı, ağzı olan bir mahlûka yabancı olabileceğini sanmak ne merhametsizliktir. Rüzgârlı, karanlık gecede, bahçenin ağaçları, vahşi gürültülerle hışırdıyor; bu ağaçların niceleri kırılan bir dalın yarasiyle kanıyor, niceleri gizli bir böceğin zehiriyle için için ölüyor, niceleri can çekişmekte, niceleri anlaşılmaz acıların kıskacına yakalanmış, kıvranmaktadır. Fakat bunu hiç kimse bilmiyor, çünkü rüzgârlı, karanlık gecede hepsi aynı gürültü ile sallanıp hışırdıyor. Çöllerin serbest bir ağacı iken, ırsîbir terbiye ile, yavaş yavaş ateş kenarında yaşamaya mahkûm uyuşuk bir kedi zilletine indirilmiş, bu şimdi çiçeksiz, meyvesiz, aşksız ağacın her dokusu, duyulmak için ağız ve sesten başka bir şey istemeyen bin karanlık feryat ile dolu olduğunu pek muhtemel gördüm. Dar saksıya gömülen kısa kütükten çelik süngüler gibi fışkıran yapraklar, korkunç bir ıztırap ile gerilmiş büyük bir elin bana doğru uzanan sert parmakları gibi göründü ve demir kafes arkasında yatan hasta arslanın sıtmalı, büyük, sarı gözlerini andıran nebatî gözlerle, mahbus ağacın bana bakmakta olduğunu, tüylerim ürpererek düşündüm. Gurebâhâne-i Laklakan Ahmet Haşim Tüm şiirleri için tıklayın.

Üç Ağaç

Üç devrilmiş ağaç patika kenarında kalakalmış unutmuş oduncu; söyleşiyorlar üç kör gibi, aşkla sarmaş dolaş. Veriyor kıpkızıl güneş sıcacık kanını budaklı odunlara ve apaçık bağrından kokular karışıyor rüzgara Gabriela Mistral Tüm şiirleri için tıklayın.

Zehirli Ağaç

Kızmıştım bir dostuma, Açıldım ona, kızgınlığım geçti, Bir hasmıma kızdım Söyleyemedim, kızgınlığım aştı beni, Ve kızgınlığımı; suladım korkularımla, Gözyaşlarımla gece ve gündüz, Güneşlettim gülümsemelerle, Oyunlarla, yalanlarla, hilelerle, William Blake Tüm şiirleri için tıklayın.

Kanayan Ağaç

Kırmızı kerpiçten eski duvar üzerinde duruyor biri ve bakıyor denizden başlayan bir yolun nasıl başka bir denize doğru uzayıp gittiğine. Yol dümdüz ve kendisiyle ilgili her şeyden haberdar. Kendi geometrisi, kendi belleği, kendi rüzgârı var bir daire çizercesine birbiri üstüne gelen toynak izlerinin, bu izler iri ve bakımlı at izleri değildir, bu Roma ordularının, haçlıların, bayraklı hilalli İslâm atlılarının dörtnala gelişi değildir; Ante Popovski Tüm şiirleri için tıklayın.

Göçük Üstü Ağaç

Akşam mı oldu bir yanım göçük Rüzgar tırpanlar geldiğim patikayı Eğreltiotları sarmaşıklar hüzün Kuşlar uçar çalılardan bulana dek Bir başka kuşu, umuttur bu çatılarda Umutla beslerim göçük yanımı İzin verir yüce gönüllü hüzne Şaşkınlıkla bakarım biçer gövdemi Yapraklar için konuştuğumdan Ahmet Ada Tüm şiirleri için tıklayın.

Duman Çıkaran Ağaç

Sen avcı sen geyik sen orman Yaklaşınca bütün kuşlarını birden uçuran Sen tılsımlı söz ağacı Tırmanıp en yüksek dalından kopardım Bu mahcup tiz sesli kavalı Alevli rüzgarlı dalından Ve üflüyorum odamda şimdi Daracık sokaklarda Cahit Koytak Tüm şiirleri için tıklayın.

Arsız Ağaç

Bir deli ruzigâr esmiş Kapmış yabanın dağından bir tohum Şuracığa savurmuş Ayağı toprağa değmiş ya Cılız otu itmiş bir yana Bir güzel yer etmiş kendine Oh demiş Kodunsa bul yerinde Bir fidan boy atmış Celal Vardar Tüm şiirleri için tıklayın.

Bekle Ağaç Meyve Versin

Bekle ağaç meyve versin Taş ondan öteye başlar Mevsim sonbahara ersin Kış ondan öteye başlar Üç kapıyı açacaksın Dört pınardan içeceksin Altı şartı seçeceksin Beş ondan öteye başlar Aşık Reyhani Tüm şiirleri için tıklayın.

Ağaç Diyor Ki

Ben küçücük bir ağacım Yurdumun bir bahçesinde, Topraklar tüterken görün, Dallarım çiçeklesin de. Her şeyimle yararlıyım, İnsanoğluna dünyada, Çiçeğim, yaprağım, gölgem İri dallı zerdalimle. Halim Yağcıoğlu Tüm şiirleri için tıklayın.

Sidharta

nigrôdhâ koskoca bir ağaç görüyorum ufacık bir tohumda o ne ağaç ne tohum om mani padme hum sidharta buddha ben bir meyvayım ağacım âlem ne ağaç Asaf Halet Çelebi Tüm şiirleri için tıklayın.

Mavi

Ağaç taşı anlamaz Gökyüzü MAVİ iken Ağaç susuzluğu anlamaz Gökyüzü MAVİ iken Ben seni Çok sevdiğimi anlarım Gökyüzü MAVİ iken Fazıl Hüsnü Dağlarca Tüm şiirleri için tıklayın.

Kanto Xxıv

Issızlığı içinde taşıyan kara ağaç Gecenin ısısı suyun gürültüsü ondan Uyanıp bakıyorum yaprakları ışıktan Dalları biçimini almış kollarımın Yapraklarının altında deniz desem Ağaç desem bir kara ağaç Yürüyor içimde denize doğru Deniz içimde dumanlı orman Ahmet Ada Tüm şiirleri için tıklayın.

Eziyet

Ağaç duruyor. Yol da, ot da. Duran bir şey var bende, ağaç gibi. Onu ayaklandırıp, oradan oraya gitmem zor. Bende bir ağaç duruyor, bir ot Eserse arada rüzgâr Birhan Keskin Tüm şiirleri için tıklayın.

Bir Kız

Ellerime girdi ağaç Suyu kollarıma yürüdü, Göğsümde boy verdi ağaç - Aşağı doğru, Dallar dallanır benden, kollar gibi. Ağaçsın sen, Yosunsun sen, Üzerinden yeller esen menekşesin. Bir çocuksun - şu kadarcık, Ezra Pound Tüm şiirleri için tıklayın.