Sevgiliye Mektup Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Sevgiliye Mektup

Tütsülü gözlerde zaman saati döverken, ben kanepemde sana sızmayı bekledim bugün. Everestlerin kaçtığı gözlerimde sana dalmaya çalışırken Karun'un sürüleri otladı göz bebeklerimde. Hani hücreler bölünerek çoğalırmış ya, işte ben de uykularımı böldüm, sana dair zamanı çoğaltmak için. Hiç de fena olmadı hani. Şiirlerim çoğaldı satırlarında senin olduğun. Sanma ki ben yalnızım şu an ey sevgili. Ben yalnız olmadım hiçbir zaman. Bilesin ki duygusallığım benim ayrılmaz bir parçam ve en büyük kankam. Ondan ve senden başka sadık dost tanımam.

Loş ışıklarda alaca hüzünler avlıyorum sana dair. Harflerden sardığım oltamı sığ duygu denizlerime sallayarak. Sana dair yaşların biriktiği çukurlarımdır sığ duygu denizlerim. Sığlığı sığlığımdan gelen sığ duygu denizlerim...

Ey sevgili bilesin ki güller hep sevilir. Gül kimseyi sevmek zorunda olmadan. Dikenlerine rağmen sevilir. Bülbüller etrafında pervanedir.

Ey sevgili!
Sen ki kırmızı renkli
Sen ki dikenden beri
Sen ki güllerden gül
Seni seviyorum ey gül
Seni seviyorum ey sevgili
Seni seviyorum.

Ey sevgili, sana gelen yolda hep dikenli güller kaptı teleklerimi. Sana gelirken, çıplaklığım bu yüzden. Çirkinliğim bu yüzden. Beni bu halimle kabul et, ey sevgili. Beni bu halimle kabul et.