Sevgi Şiiri - Mehmet Cıngır

Sevgi,iki hece
O gelince gider yüreklerdeki gece.
Fırından yeni çıkmış ekmek gibi
Sıcacıktır sevgi...
Pamuk gibi yumuşacıktır
Dokunur katı yüreklere sevgi
Ve kokusu sıcacık akar yüreğe
Yakar kin ve nefreti sevgi.
Güneş ışınlarının karanlığı kovduğu gibi
Sevgi de yüreklerdeki kin ve nefreti kovar.

Yerleştirelim sevgiyi yüreklerimize
Bir an önce ve büyütelim çabucak;
Çünkü insan ömrü kısacıktır.
Sevelim sevgiyi şiir gibi
Aydınlatsın yürekleri şair gibi...

Çocuklar ister sevgiyi en derinden;
Çünkü çocuklar geçer
Hayatın en kırılgan yerinden.
Sevgi aydınlatır yürekleri kandil kandil;
Yoksa sevgi olur gözler mendil mendil...
İnsanı güzel kılan sevgi ve göz ile kaştır,
Sevgisiz yürek yalçın bir kaya,sert bir taştır.
Sevgisiz yürek,kuzey rüzgârları gibi yakıcı;
Güney rüzgârları gibi yıkıcıdır.

Sevmek ve sevilmek
İki sihirli sözcük...
Sevilmenin ilk şartı sevmektir,
Sevmeden sevilmez kimse...
Sevginin açamayacağı kilit,
Açamayacağı kapı yoktur.
Paslı kalpleri açan tek anahtardır sevgi.
Ne renk olursa olsun saçın,kaşın gözün,
Sevdiğin kadar güzelsin.
Sevdiğin kadar mutlusun,
Sevdiğin kadar umutlusun,
Sevdiğin kadar âşıksın,
Sevdiğin kadar sevilirsin,
Sevdiğin kadardır yüreğindeki sevgi,
Sevdiğin kadardır ömrün...
Sevdiğin kadar barış içindesin...

Karanlıkları yırtan güneştir sevgi,
Kendi mecrasında akan bir nehirdir sevgi.
Açın yüreğinizi doldurun sevgiyi yüreğinize;
Çünkü boş yürekle ne seversiniz ne de sevilirsiniz.
Yürekler çok geniş olmalı
Ve içine sadece sevgi dolmalı.

Yunus'un dediği gibi:
"Sevelim sevilelim,
Dünya kimseye kalmaz."