Bin yıl önceden, gel dediler bana,
Baktım ki sen yoksun, gelemem dedim.!
Gelmezsen kalırsın, sonsuza sona,
O yoksa yaşamı, sevemem dedim.!
Bin yılı kafam da, şöyle bir süzdüm,
Sevdaya takıldım, umman da yüzdüm,
Gelseydim olmazdı, yazım da kaldım,
Bir bakşa insanı, istemem dedim.!
Dünya’yı parselle, gözden geçirdim,
Haftayı ayları, yılı şaşırdım,
Zaman da günü, yeniden iksirdim,
İstegim sensin ya, gidemem dedim.!
Günleri sevmem de, senden önceydi,
Gelişin beklemek, günler geceydi,
Gelmedim sen yokken, tatlar ekşiydi,
Sensiz olan her şey, tadamam dedim.!
Şaşırıp senden sonra, gelseydim ben,
Günleri bilmezdim, haftaya giren,
Yaradan neyidi, yazıyı yazan,
Yılları onsuz, yaşayamam dedim.!
Sinem de isterim, bir yudum sevgi,
Bin yılı bekledim, ruhum ikizi,
Sevdamın dünyada, derin dehlizi,
Başka şeyden tadım, alamam dedim.!
Günlerim aylarım tek tek saymıştım,
Haftayı zamanı, kayda almıştım,
Miadı rüyam da dahi sevmiştim,
Verdigim sözümden, cayamam dedim.!
05.11.25 / Saat 12,01
MİADI (Mehmet AY)
Kayıt Tarihi : 5.11.2025 16:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!