Hayin bir hançer gibi
Eğriti otsun bedenimde
Ne kökün belli
Ne dalın.
Sorsam söylemez,
Anlatsam dinlemezsin.
Ne fark ederki
Elimdeki od
Kor olmayınca,
İçimdeki soluk
Yad olmayınca,
Gözümdeki ışık
Bir nefes,
Senden önce girer
ciğerine
Kıpırdatır ruhunu,
Kapatır dudaklarını
Ellerini düğümler.
Hep cüzdanımda saklı resmine baktıysa da
Öğrenemedi gözlerim sensizliği
Her dakika tutuyorum ellerini
Ve sonsuz sohbetler ediyorum
Zihnimdeki sesinle,
Öğrenemedi dudaklarım sensizliği,
İteledim karabulut seni
ruhumdan,
Gölgen kendine,
Yağmurun kendine,
Endamın kendine....
Merakdaysan eğer,
Bakarken umutla geleceğe
Bilmezdi sonunun kömür karası
gözleri gibi olacağını.
Binbir emekle dokurken anneciği
Kısacık ömrünü, nakış nakış;
Bakma bana giderken
Gözümde gözün kalır
Öpmesen de tenimi
Yüzümde tuzun kalır
Serpil Taşyürek
Mor bakışlı
Sarı perçemli çiçek,
Baharın müjdesini verdin
Toprağıma.
Süpürülsün naif kokunla
Vatanımın göğsü,
Kıvılcımlar bağlıyor
Geceleri birbirlerine
Göz kırpan
Yıldızlar gibisin.
Sularken,
Toprağı çatlayan çiçeği
Bir gönül vurgunu hayat
Kimi zaman sürgün.
Bazen çıkmaksa doruklara
Kimi zaman durgun
Adımlar sıralıdır
An an,gün,gün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!