Şeriat ve edebiyat Şiiri - Mustafa Ayas

Şeriat şeriat diye sürekli bağırdılar.
Şeriat dedikçe ne kadar da ağırdılar.
Atalar dinine şevkle zevkle çağırdılar
Sloganlarla kördüler, gerçeğe sağırdılar

Şeriat denince Kur'an'ı anlamıyorlar
Atalar yolundan az olsun yanlamıyorlar
Şeriat dedikleri Kur'an'daki ayet olmuyor
Sözde keçinin yediği diye bir ayet türüyor

Müslümanlık dedikleri islam olmuyor
Mezhep görüşleri din olup hüküm sürüyor
Allah'ın dini Allah'ın kelamında okunmuyor
Bunca yorum bunca ihtilaf kimin dini oluyor

Ulema evliya diye nicesi zihinlerde büyüyor
Akletmeyenleri atalar dini nasıl da büyülüyor
Nasıh mensuh diyor ayetleri hükümsüz kılıyor
Birde usul diye zihinleri efsunluyor mühürlüyor

Muhkem müteşabih diyor usul kurguluyor
Rasihune fil ilmce ahkam kesmeye kuruluyor
Ya çarpıtyor fi kulubihim zeyğun tuzak kuruyor
Ya da cahil, Allah''ın tevilini bağlamda okumuyor

Bir sürü edebiyat din diye hüküm sürüyor
Müslümanlar dünyada din deyip sürünüyor
Usul deniyor fıkıh deniyor zihin büyüleniyor
Kur'an'ı tedebbür etmeye kalpler kilitleniyor

Ezberler oldu din atalar yolu müktesebat
Ağızlardan düşmez oldu dogmatik Şeriat
Düşünen yok akleden yok ahkam kesen çok
Din değildir o dedi bu dedi şu dedi bir edebiyat