Otuz dört kez yanıyorum Şiiri - Abdullah ...

34 KEZ YANIYORUM

Hangi suyla yıkanır
Kanlı yüzü tarihin
Hangi suyla.
Kahretsin.
Baygın et kokularına
Yenik düşmüş güneş
Dörtyüz yıl öncesinin yansımasıdır
İçimi dağlayan Bu amansız Ateş

Varsın bir başına
Aka dursun Kızılırmak.
Çare değilse içimdeki yangına
Derman değilse susuz kalışıma
Ateşime düşmüyorsa bir damlası
Serinletmiyorsa yüreğini
2 temmuz akşamının

Nasıl unutula bilir ki
Bedenlerdeki alevin
Çığlıklaşan yansıması

Almışsın sevdanı avuçlarına
Yüreğini salmışsın bozkırlara
Temmuz güneşi inceden inceden
Yobazın ateşi yakarmış geceden

Kızılırmak
Yürüye dursun yoluna
Çarpa çarpa başını taşlara
Ben yudumlarım dumanını
Bu kalleş yangının

Bu ağır koşulsuz yalnızlığın
Ateşini içmek düşmüşse payına
Başı dik ve dingin yürüyüşümün
Biz ölümüne de yürürüz
Bu özgürlük yolunda

Uçurumlar kolay yutamaz bizi
Sazda özümüz
Tezenede sözümüz var
Birde tele düşmeye dursun yangın
Perdelerinde gezinirim O zaman
Şairin, Ozanın, Aşığın

Suların çıplak yansıması gibidir
İçime sığmayan bu sevda
Kızılırmak kıskanır
Yobaz ayaklanır
Namussuzlar alkış tutar
Madımak ateşine düşünce beden

Nasıl unutulabilir ki
Ateşe verilmiş pir sultanlar
34 kez Asılıyorum
34 kez yanıyorum
Ozanlar diyarında

Sevdalı bulutlarla kucaklaşmakta
Varmış hani.
Şimşekleri tutmak Avuçlarında
Nice gök çatlamasından sonra yüreğin
Yağmur olup yağmak

Tutarken ellerinden güneşin
Can suyunu içirir fidanlara
Sinesinde şehidi öpercesine toprak.

Gök kuşağının yakamozlarıyla
Yeniden kucaklaşır
Nergiz, Kardelen, yüklü sabahlarda.

Bir tomurcuk açılı verir
Kızıla çalar bütün renkler..
Yüz binlerce polen olur
Döllenir yeniden yaşam,
Umut yine filizlenir ağırdan ağrıdan
Elbette her çiçekte yeniden yaşayacak
Yüz Binlerce PİRSULTAN.

2003 pir sultan der.sıvasın.10,yılı.anmasında
3,Mansiyon Ödülü.