Tarayınca ateş,dağın saçlarını
Takıldı tarağa yeşil saç telleri
Bağışlamayınca yağmur suçlarını
Kelepçeledi rüzgâr suçlu ellerini.
Ayna tuttu dağın kel başına güneş
Kımıldayıp dalgalandı çölde kumlar
Matem türküsü çağırdı bacı kardeş
Zeybek oynadı döne döne zakkumlar.
Sarsılan dağların çıplak arsasında
Tutunamadı yalnız kalan kır toprak
Gerindi çöl yılanı çöl ortasında
Kıvrandı endişeyle kavrulmuş yaprak.
Terk edince yuvalarını serçeler
Bir kanama başladı yerin yüzünde
Unutunca yurdunu sessiz gölgeler
Bir şimşek çaktı ankanın kör gözünde.
Bulutların omuzunda gezen yağmur
Öpmez toprağın sevdalı dudağından
Yansımayınca göğün aynasından nûr
Kan sızar kara toprağın odağından.
Kayıt Tarihi : 17.11.2024 20:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!