O kollarımda Şiiri - Refik Şenol Çetin

Ay gizlendi sevgilimin göz kapaklarına
Ve mahkum kaldı bir rüyanın eşiğinde
Sabaha dek uyurken o kollarımda

Kime inanacağını şaşırır gölgem bazen
Bazen kim olduğunu senin yanında
Aşık adam, aşıktır, kendi yoktur aslında

Sessiz, uygun adım bekler yüreğim
Geleceksin bilir, gözleri hep yolda
Kimseye sezdirmeden türküler söyler
Sen görününe dek yatağımın başucunda

Odamda bir şehir dolusu insan uyur
Ellerim bir şiirde dolanır durur
Bilemezsin asla neden böyle
Ama sırtına sanki hep biri sarılır da uyur