Nerde Şiiri - Emre Soydan

Öyle büyüttüm ki sensizliği içimde
Fotoğraflarına baksam
O bile şenlendiriyor beni
Bir kere görsem gülüşünü
Sanki dünyalar benimmiş gibi
Sanki bütün dertlerim bitecekmiş gibi
Sanki gelecekmişsin gibi
Çocuk gibi
Mutlu oluyorum

Öyle büyüttüm ki sensizliği içimde
İçimde olan bütün masallar seni dinler oldu
Seni ister oldu sabah kahvaltıları
Gelsin de bir çay doldursun
Açık olsun
Diyorlar
Der gibi bütün günümün alışkanlıkları
Sırf sen diye
Sensin diye
Beni öldürüyorlar

Öyle büyüttüm ki sensizliği içimde
Kafamı kurcalayan bütün dertlerim
Sıraya geçtiler seni yok etmek için
Durduramıyorum
Dur diyemiyorum
Çiçekli böcekli sayfalar vardı sensizliğimde
Sessizliğimde gök gürültüleri
Sağdan soldan çakan şimşekler
Neredeler
Söyleyin neredeler
Nerde benim sevda bakışlım
Nerde benim masum yüzlüm
Nerde benim gökyüzü gülüşlüm
Ellerini tutamadığım nerde
Kollarına sarılamadığım
Yaralarını saramadığım nerde
Benim ay yüzlüm
Belalı imkansızım nerde

Öyle büyütmüşüm ki sensizliği içimde
Sesini duysam sesini kucaklayacağım
Kokunu alsam
Ciğerlerime şenlik var derim o gün
Nefesine dualar ettiririm
Bütün kuşların nefeslerinden

Hangi bahçelerdesin
Benim gülüm
İyi suluyorlar mı seni
Toprağını havalandırıyorlardır umarım
Aydınlık yere koysunlar
Güneş alan bir balkona
Böyle bütün gökyüzünü gören
Geceleri yıldızları sayarsın belki
Belki aynı yıldıza bakarken göz göze geliriz
Işığını da eksik etmiyorlar değil mi

Sana iyi baksınlar sevgilim güzel kokan bahçelerde
Ben sensizliğe bile iyi bakıyorum
Senin hakikatini üzmesinler