Pozların karelerin köşesine sıkışarak
Buğulanmış anıların kenarlarına tutundum
Günbegün adı farklı şöhretlerle savaşarak
Tarih kitabına nokta oldum
Fakat ne vakit bana o su yutturuldu
O gün her şey unutturuldu
sen gömüle ben gömüle
üç yaşında çocuk gömüle
bak şu geçip giden ömüre
alnımı öpen anam gömüle
vefat ettin akşama doğru
seni yıkadılar kıbleye doğru
Yüzüme öyle bakma yıldızlar gibi
Evet, yazıyorum
Geceden karanlık şiirler
Çünkü dünyamda Allah'ı aydınlatacak ışıklar söndü
İnsanların yanlış asfaltlarda lastik yakmaları...
Kurtarılmayı bekleyen onlarca çiçek
Zülfikar perçemler
Kesti beni ortadan ikiye
Prangam ayakta değil, kalemimde
Kelimelere sığmayan ne duygular var içimde
Karanlık ışıklar saçarım
Kölelik, günlük hayatta yer bulmuştur
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!