1- ölümü seven dünyaya katlanır
2- ayağını kefenine göre uzat
3- iki ilah bir kalbe sığmaz
mezar mezar
ölüm ölüm
ölümün eteklerinden süzülen bir hatırlayış,
Biliyorum rüzgar bayıltacak
Her bir düşüş için kanatan
Bizi ölüm mü ayıltacak
Yoksa şimdi mi yaratan
Çekinme, söyle
Azrail bir soğuk su muydu yüze çarpılan
bir perşembe
selamız okunurken
ölümü hatırlayıp
çekidüzen veren insanlar
Şatoya vardık geze geze
Günleri geceye döndürdük
Prenses mi dedin bize
Biz onu çoktan öldürdük
Matmazel
Çakımdaki kan lekesi
Gözümdeki göz
Bak akıyor içimdeki
İçimdeki öz
Gece bitecek sandım
Bulutlar gidecek
Gitsem
Miras bıraksam sözlerimi
Peruklara, saçlarımı
Ayak basılmamış bir ormanda
Oturup manzarayı seyretsem
Kaçsam
bukağı, pranga
hayat alafranga
diyar, sentetia
otonom hayat
önünde saman balya
ye iç ve yat
Ruhumda çığlık, voltasında demdeme
Umutlar kaçınca fecr çökmüş her yere
Cennet, kalp kirimin zoruyla başkaldırıyor
O münafık arkadaşlar şimdi neredeler
O münafık arkadaşlar şimdi neredeler
Bugün uyuyup sonbahar uyansam.
Kalksam yerimden yağmurlu bir akşam,
Gitsem meraktan camdan baksam.
Ağaçlar sararıp yapraklar düşerken
Bugünü unutup yarına dalsam.
sabah sıcaktı
sazlıklar suskun
dalgalar dört yanımı sardı
bir mahpustum artık
nefesimi sular istila etti
boğuldum




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!