Neden Titremez Zamanın Ruhu

Dağların zirvesi sis ve duman,
Alçaklarda incecik bir yağmur…
Öyle çok hızlı geçse de zaman,
Ağaçlar hep kendini doğurur.

Bazen alçaklara da yağar kar,
Bazen tersine akar ırmaklar
Tozu dumana katınca rüzgâr.
Denizler,öfkesinden kudurur.

Saçarken rüzgâr ağzından zehir,
İkiye bölündü koca şehir.
Sürüklerken çakılları nehir,
Ağır kayalar yerinde durur.

Titremez zamanın ruhu,neden?
Yağsa da sağnak yağmur inceden,
Sağlıklı görünse bile beden,
Ölmüşse ruhu o ağaç kurur.