Neden Kaybettim Biliyor Musun?
Kaybettim, çünkü fazla sevdim,
Kalbimi avuçlarına bırakır gibi,
Bir çocuk saflığında,
Hiç dönmeyecek birine el sallar gibi.
Kaybettim, çünkü fazla inandım,
Gözlerine bakınca yalanı görmedim,
Gülüşlerinde saklı dikenleri,
Avuçlarım kanayınca anladım.
Kaybettim, çünkü hep bekledim,
Bir umut, bir ses, bir geri dönüş,
Ama yollar suskun kaldı,
Kapılar hiç açılmadı.
Kaybettim, çünkü kendimi unuttum,
Senin gölgende var olmaya çalışırken,
Kendi ışığımı kaybettim,
Kendi adımı bile unutur gibi.
Kaybettim, çünkü savaşmadım,
Her darbeye eyvallah dedim,
Yıkıldım ama yeniden kalkmadım,
Bir gün toparlarım sandım, yanıldım.
Kaybettim, çünkü kazanmaya çalışmadım,
Sonunu bildiğim bir hikâyede,
Mutlu bir son hayal ettim,
Ama sayfalar çoktan kapanmıştı.
Neden kaybettim biliyor musun?
Çünkü kendimden çok seni sevdim,
Ve insan en çok kendini kaybedince,
Gerçekten kaybedermiş...
Hamit Atay
Kayıt Tarihi : 29.3.2025 02:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!