Narin Sözlerin Şiiri - Mehmet Cıngır

Yeşil bir ot gibi büyüdüm dünyada
Bastılar üstüme.
Bak sarı sarı akıyor kanım.
Tutuldu dilim,
Ağrıyor her yanım.
Irmaklar geçtiği yeri neden aşındırır?
Vadilerde körpecik kuzular neden öksüzdür?
Toprağın ciğeri yanmış,
Ağzını açıp su beklerken
Bulut neden bir damlacık yağmuru bırakmaz?
Yüzler,
Bir damla güneş göndersem güler mi?
Hangi hekim sarar ruh yarasını?
Kaç defa çağırdı seni sayrılar öteden
Bülbül hep güle âşık olur da
Zakkum çiçeğine âşık olmaz neden?
Çıktı bastığın kayalara izlerin
Madem sevmeyecektin
Neden baktı gözlerime gözlerin?
Acılar denizine mahkûm ettin beni!
Halime balıklar üzülür,yosunlar ağlar!
Her yer neden böyle karanlık,neden zindan?
Neden saklıyor ışığını pencereler benden?
Göremiyorum, karanlıklar sardı gölgeni…
Bir ay doğmalı ötelerden
Senin gözlerinden almalıyım ışığımı ben
Bir rüzgâr çıkmalı,alıp götürmeli karanlıkları,
Sana renk renk baharı getirmeliyim içimden.
Bir gün doğmalı ufuktan,
Kovmalı uğursuz mahrem karanlıkları,
Pırıl pırıl aydınlatmalı dünyayı.
Gözümün içine bakmalı masum gözlerin,
Büyümeli içimde binlerce kardelen,
Kulaklarıma yuva yapmalı narin sözlerin.