Müzmin kederim Şiiri - Hüseyin Durmuş 3

Kendimle savaşım bir türlü bitmez,
Nedenini bilmem merak ederim.
Savaşır yenerim, kovarım gitmez,
Düşmanlık oluşur dava güderim.

İyiyi özlerim, nefsim kötülük,
Nefis kötülükte eyler katiilik.
Nedir inatlaşmak, bu ne katılık?
Barış olmaz ise çeker giderim.

Bu iç çekişmeler çökertir beni,
Faydasızlık sıkar çıkmayan canı.
Umuttu hayalim,umudum hani?
Bunca yıldır yaşar bedel öderim.

Kendim ettim kendim buldum diyerek,
Ömrümü tükettim nefse uyarak.
Altımdan yaşamım gider kayarak,
Boşluklara düşmek olur kaderim.

İnsan gibi insan olmayı bilsem,
Toplayıp kendimi, kendime gelsem,
Kötüyü nefsimden kazıyıp, silsem,
Durmuş oğlu biter müzmin kederim.