Mavi Şiiri - Mehmet Cıngır

Maviden alırım bütün ilhamımı ben,
Mavi alır benim bütün yorgunluğumu.
Mavinin bütün tonlarına vurgunum
Artık ırmaklar gibi akamıyorum,
Göller gibi durgunum ve yorgunum
Kahveden alır rengini benim gözlerim,
Bir gün görmesem maviyi özlerim.
Oturur kıyıcığına mavi türküler söylerim,
İçten bir tutkuyla hep maviyi gözlerim.

Dağlar mavi,dereler tepeler masmavi…
Kanım bir nehirdir, masmavi akar benim,
Yüreğim bir denizdir, masmavi atar benim.
Ruhum mavidir,masmavi kokar benim.
Düşürür mavi hüznünü toprağa
Bütün yapraklar mavi olsun,
Mavi pek yakışır yaprağa.
Kan damlar benim yüreğimden maviye…
Gölgesi vurur maviye her sabah dağların,
Zifiri karanlıkta çığlığını dinlerim denizlerin.
Büyülenirim mavinin muhteşem rengiyle,
Gözüm kamaşır yer ve göğün âhengiyle.

Yer mavi,gök mavi, güneş mavi, ay mavi…
Uçuşur maviliklerde martılar ve yıldızlar…
Öper mavilklerin yanağından rüzgâr,
İşte tüm haşmetiyle geldi masmavi bahar!
Mavinin kollarını kendime vatan bilirim,
Ben ancak mavinin kollarında sevilirim.
Bütün renkler güzeldir ammâ;
Ben daha çok maviyi severim.
Bütün renkleri överim ammâ;
Maviyi daha çok överim.
Maviye ve mavi akar benim bütün suyum;
Merak eden varsa beni, işte ben buyum.