Kömür Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Kömür deyip geçme canim
Kömür deyip yakma canim
Kömür gözlüm dehlizlerde
Kömür değil yanan, canim

Kömür ruhlu adamlar
Kara tuzak kurdular
Bir oya bir çuval kömür
Vere vere sana kıydılar

Kömür gözlüm talihini kazdılar
Ömrünü kömür ile yuğdular
Kara ruhlu kravatlı adamlar
Canını rüşvet ile aldılar

Kömür gözlüm yetim kaldı evladın
Dul kaldı sevdalın olan kadın
Habis ruhlu haris adamlar
Oy oy diye pak bedenin sattılar

Kömür yüzlüm yüzünün kiri
Yıkanınca olur kirden beri
Seni canlı canlı gömenleri
Kömür diye cehenneme dökmeli

Kömür gözlüm yanar yürek seninle
Avunur muhtemel şehadetinle
O kadar derin kazdın ki
Helal rızık uğruna
Vardın gittin Mevla'nın cennetine

Soma’daki bütün şehitlerimizin ruhu şad olsun...