Her birimiz oyuncu,
Farkına varmadan farkına varıyor seyirci,
Bu nasıl bir gidişat anlamıyoruz belli,
Anlasaydık kendimize çekidüzen verirdik besbelli.
Kimimiz şan şöhret,
Kimimiz baş oyuncu,
Kimimiz ekmek parası,
Koşuyoruz nereye kadar.
Bir gün sular durulacak,
Kişilikler su yüzüne çıkacak,
Vurdumduymazlığın faturası kimden çıkacak,
Kendimize saygıyı öğrenelim artık.
Günler yıldırım hızında,
Bizlerin aklı da beş karış havada,
Zamanı gelipde musalla taşında,
Rabbimizin yüzüne çıkmaya yüzümüz olacakmı...
Kayıt Tarihi : 20.4.2014 12:46:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
FİGÜRAN adlı şiirimde;
Hüzün, perdesini açarken
Daralır gülkurusu akşamlar
Her doğan gün,
Yeni bir oyun sergiler
Ve her gün
Yeni bir ümitle başlanır yeni oyuna
Senaryo dışında
Doğaçlama bir şeyler oynayabilmek ümidiyle
Beklemek nafile…
Oyun biter,
Işıklar söner
İner perde
Yaşam denen bu büyük oyunda
Rolünü seçme şansı fazlaca olmayan
Figüranlarız sadece…
demiştim. Herkes başkaları için yaşıyor kendinden önce. Bencil olanlar biraz daha şanslı bu konuda. Kutluyorum güzel şiirinizi ve sizi sevgimle...
Zaman denen ne ki? Yarın olacak mı, kimin garantisi var?
Öğüdün ve 'insan olmaya çağrının' hoş bir anlatımı. Kutlarım değerli şaire...
Duyarlı aydın yüreğinizi canı gönülden alkışlıyorum Sn Ereren
Nice güzel şiirlere dileklerimle..
Saygı ve Selamlarımla..
TÜM YORUMLAR (8)