Kırıldığı Yerde Şiiri - Suzi Ayyıldız

Uzaklara dalıp gitti yüreğim,
Bir beyaz rüzgâr esti içimden.
Cam kırıkları serildi önüme,
Yine de yürüdüm, sessiz ve derinden.

"Kırıldığı yerde kalır insan,"
Her parçasına bir acı siner,
Ve o acı, unutulmaz bir iz bırakır...
Derlerdi. Öyleymiş.

Her yaram, sol yanımda sızılı bir çöküş,
Her çöküş, hayata bir yeniliş,
Ama her yeniliş, biraz daha eksiliş miş...

Şimdi soğuk bir rüzgâr esiyor,
İçimi donduruyor,
Yüreğime bir buz kesiği daha ekliyor.

Yorulduğum yerde anlıyorum ki,
Bir kez daha kırılmışım.
Canım, bir kez daha kor alevlerde yanmış.

Felek, yine aynı oyunu oynuyor,
Kader, sillesini hiç sektirmiyor.
Ve işte, kırıldığı yerde kalıyor insan...
Ya ölümüne susuyor,
Ya da dünyayı sarsarcasına,
Kırıklarını gök kubbeye haykırıyor.
Öyle işte