Oynuyordu çocuk...
Oyuncaklarıyla değil ama.
Dizindeki yara kabuğu...
Soyuluyordu sabırsız bir zamana.
İçinde şişmemiş bir balon vardı hâlâ.
Kırmızı ipi dolanmış parmaklarına.
Yetimlik oturuyordu sessizce.
Yaşadıklarımdan öğrendiğim bir şey var:
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne
Devamını Oku
Yaşadın mı, yoğunluğuna yaşayacaksın bir şeyi
Sevgilin bitkin kalmalı öpülmekten
Sen bitkin düşmelisin koklamaktan bir çiçeği
İnsan saatlerce bakabilir gökyüzüne



Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta