Kalemlerde Tükenen, Kalpte Büyüyen

Seni inci ince çizdim sayfalara,
O yeşil gözlerini gördüm her sayfada.
Arkandan söyledim binlerce şiir,
O güzel yüzünü anarak dile getirdim duygularımı.

Kalemler bitti, ağaçlar tükendi,
Ama ben hâlâ çizmek istiyorum gözlerini.
Her ses telim yoruldu, incindi,
Ama ben hâlâ anmak istiyorum yüzünü şiirlerle.

Söyleyecek ya da yazacak söz kalmadı artık,
Belki bir çare olurdu, hislerimi fısıldamak kulağına.
Ama şimdi çaresizim, ağlamaktan başka bir şey kalmadı bana,
Ne sesim ne de kalemler yetecek, sana olan özlemime.