Kabul etsen.. Şiiri - Behiyye Ankr

Yine çöreklendi tam orta yere,
Mantığı olmayan bahaneleri yutturma çabasında,
Tüm hünerlerini bir kaç cümlede toplayıp,
Kendinin bile inanmakta zorlandığı hikayeleri anlatma girişindeyim..
Sadece sessizlik belki bir hoşçakal desek..
Zaman israfı olmadan ya da kelime,
Her olumsuz saçma hislere izin verebiliriz,
Şahsen benliğimi ezme noktasında pek şefkatli olamadım zaten.
Desem ve inansan bu senin için daha hayrlı olacak...
Temennim değil, temenni edebilmek bile mantık ve ruhun ortak şakıması çünkü...
Onda bile yetersizim, beceriksiz hatta.
Eskilerin ve iyilerin son sözü Allah a emanetsindir.
Bunu söyleme isteğimin kabulü ile...