İstanbulu seyrediyorum bu gece

İstanbulu seyrediyorum bu gece.
İstanbulu seyrediyorum adalara karşı.
Bir kadeh rakım var önümde birde senin hayalin.
Hayal derken herkes sen varsın sanacak hayatımda.
Eyyy meçhul sevgili.
Seni ben kendim için var ettim
Deniz durgun,hava pusulu.birtek yıldız yok gökyüzünde.
Ama sokaklar ışıl ışıl,işte buda istanbul olmanın farkı.
Şimdi yaşadıklarım.yirminci yüzyıl istanbulu.
Ya ellileri.onlar nerde,mey sesleri.
Sabahlara kadar okunan hicazlar,güftesiyle bestesiyle acemikürdiler.
Bak ben şimdi istanbulu seyrediyorum,sensiz sen bensiz.
Büyükada yamacımda,kaşıkadası sagımda,çınarcık solumda.
Ama ben bu masada yanlızım ve sensiz.
Bir yandan araba sesleri karışır gecenin karanlıgına.
Kaldırırım başımı gök yüzüne sakin sesiz ben gibi.
Bakarım soluma deniz hırçın huysuz kabarmış.
Körpe aşık gibi.
Sanki beni kollarına alacak gibi nazlanır.
Çagırır beni.
Gel der gibi,güvenme şu istanbul diye gözünde büyüttügün şehre.
Ne adamı adam ne insanı insan.
İyisimi sen geri dön kendi memlektine.
Ben bu gece istanbulu dinliyorum kendi gözümle.
Kalp gözüm yürek gücüm,ben istanbulu seyrediyorum sizinle..