İki bin sekiz Şiiri - İsmail Cabir

Daha ilk gecesi sensiz başladı
İki bin sekizi hiç sevemedim
Millet hindi diye beni haşladı
İki bin sekizi hiç sevemedim

Derdimle süsledim çam ağacını
Sonra tehdit ettim alt kiracımı
Dengemi kaybettim anla acımı
İki bin sekizi hiç sevemedim

Bir yalnızlık senfonisi başladı
Tüm mahlûkat ayıpladı dışladı
Noel baba geyik diye kış’ladı
İki bin sekizi hiç sevemedim

Ne de güzel kar yağıyor maşallah
Sen de sıcak bir yerdesin inşallah
Sensiz bir yılbaşı vermesin Allah
İki bin sekizi hiç sevemedim

Fırtına azıttı gayet şiddetli
Hani palton vardı pek de kıymetli
Eskici götürdü sanki küfretti
İki bin sekizi hiç sevemedim

Seninle mutluydum geçen yılbaşı
Bu Noel içimde duygu savaşı
Meğerse senmişsin her işin başı
İki bin sekizi hiç sevemedim