Hüzün Mevsimi Sonbahar Şiiri - Mehmet Cı ...

Gelince sonbahar bir hüzün kokusu sarar ortalığı.
Sarkar dallardan olgun meyveler...Toprağa yakın.
Dal,taşımak istemez yükünü sarı yaprağın...
Yapraklar sarı,kırmızı nar...
Geldi hüzün mevsimi sonbahar.

Yağmurda yeşermez artık sararan otlar...
Bulutların arkasına çekilmekte solan yıldızlar.
Gözleri bulutlanıyor gökyüzünün;
Ağladı ağlayacak! ..
Güneş artık eskisi kadar parlamayacak...
Eskisi kadar hızlı koşmayacak atlar...
Geri dönmeyecek artık sarı yapraklar,
Geldi ayrılık mevsimi sonbahar...

Bu son şarkısıdır hüzün mevsiminin,
Yağmur,ayaz,kar,tipi...
Habercisidir yaklaşmakta olan beyaz gecenin...
Kanat kırmaya hazırlanıyor,enerji toplayan
Göçmen kuşlar...
Geldi ayrılık mevsimi sonbahar...

Sonbahar...En solgun resmi yüzümüzün,
Sonbahar...Gündönümü ömrümüzün!
Sonbahar...Hüzün...Hüzün...Hüzün! ..
Ağlardı, gözü olsaydı Samanyolu ve yıldızlar!
Geldi hüzün mevsimi sonbahar! ..