Hüseynname Şiiri - Muhammed Ermiş

1. İsmi Hüseyin idi,
Tam bir çingene idi.

2. Güneyli idi,
Kebabçıları var idi.

3. Saçları uzun idi,
Boyu ortanca idi.

4. Yüzü büyük idi,
Yanakları tombul idi.

5. Burnu tırpan idi,
Konuşması dalga idi.

6. Teni kara idi,
Gözleri çekik idi.

7. Dişleri seyrek idi,
Ağzı torba idi.

8. Bacakları kütük idi,
Elleri kürek idi.

9. Aklı hep uçkurda idi,
Ergenliği ağır idi.

10. Küfür ağzında yer etmiş idi,
Üçkağıtçılık işi olmuş idi.

11. Kız peşinden koşmaktan,
Önünü görmez idi.

12. Bana bir sürü küfür etmiş idi,
samimiyetten deyip sıyrılmış idi.

13. Gittim rehbere anlattım her şeyi,
Çağırdı konuştuk her bir şeyi.

14. Konuşma benle demiş idim,
Engeli basıp gitmiş idim.

15. Abazanın teki idi,
Ağzının suyu akar idi.

16. Cünüp dolaşır idi,
hiç utanması yok idi.

17. Aleme laf atar idi,
Kendini bir bok sanar idi.

18. Ey Hüda şükürler sana,
Kurtardın beni hamd sana.

19. Bir dostu var idi,
Adı Berat idi.

20. Gözleri büyük idi,
Saçları taralı idi.

21. Montu yeşil idi,
Sesi keskin idi.

22. Gözleri büyük idi,
Yüzü çekilmiş idi.

23. Manyak biri idi,
Görenler korkar idi.

24. Beni görünce tuhaf tuhaf bakar idi,
Sanki dersin düşmanı idim.

25. Burnu keskin idi,
Çenesi belli idi.

26. Bir kere sınıfta kalmış idi,
O gelirken biz döner idik.

27. Bir dostu var idi,
Adı Ömer idi.

28. Güneyli idi,
Sesi kalın idi.

29. Sanki dersin eşkiya idi,
Küfür ağzında yavrusu idi.

30. Burnu büyük idi,
Sonradan yaptırmış idi,

31. Ben hiç beğenmedim,
yüzüne küçük kalmış idi.

32. Teni esmer idi,
Kafası büyük idi.

33. Gözleri küçük idi,
Sürekli yatar idi.

34. Boş gelip gider idi,
Bir kelime bilmez idi.

35. Vefayla iyi dost idi,
Hocalar onu sever idi.

36. Derste susmak bilmez idi,
Yanına herkes varır idi.

37. Sınavlarda düşük alır idi,
Pek de umrunda olmaz idi.

38. Arkadaşıma saldırana,
Yumruğu koymuş idi.

39. Allah ondan razı olsun,
Galiba Şeriatcı idi.

40. Bir dostu var idi,
Adı Burak idi.

41. Boyu bodur idi,
Dili maran idi.

42. Bir çenesi var idi,
Bağına sıçmışlar idi.

43. Memleketi rize idi,
Dayağı görünce kaçar idi.

44. Onun yüzünden disipline gitmiş idik,
Farukla ben azarlanmış idik.

45. Gözleri ela idi,
Saçları kumral idi.

46. Bana arada laf atar idi,
Beni görünce kıyama durur idi.

47. Herkesle arası iyi idi,
Ben pek sevmez idim.

48. Ey Eren kim kaldı eskiden,
Seni severlerdi pek eskiden.

49. Ey Okur inanma ademlere,
Benden öğüt yine ademlere.

50. Koydum adını Hüseynnâme,
Okuyana olsun Erennâme.