Hicran Şiiri - Selma Özden 2

Hicran Ağıtı

Bu masal da böyle hicranla biter,

Vuslatsız âşıklar vedayla gider.

Hayalin, hatıran düşlere göçer,

Kurşuna gerek yok, öldürdün beni.

Gözlerim dalarken zamana âhım,

Seni fazla sevmek benim günahım,

Vîrâneye döndü yâr gönül vahım,

Kurşuna gerek yok, öldürdün beni.

Ayrılık kuşları bakarlar yola,

Âşıklar derdiyle yakarır sola.

Gözyaşım mektupta ah dola dola,

Kurşuna gerek yok, öldürdün beni.

Zaman iyi gelse unutsam seni,

Mevsim ilkbaharda hatırla beni.

Kanattın gülünü, battı dikeni,

Kurşuna gerek yok, öldürdün beni.

Bir insan dünyada kaç kere sever?

Yenilmeyen var mı aşkta cengâver?

Kıymet bilmeyeni boş ver, salıver,

Kurşuna gerek yok, öldürdün beni.

Gitmek isteyene dur denilir mi?

Olmamış meyveler ham yenilir mi?

Vedayla gelene güvenilir mi?

Kurşuna gerek yok, öldürdün beni.

Köprünün üstüne ev kurulur mu?

Çağlayan denizde su durulur mu?

Mecnun'a gelip de yâr sorulur mu?

Kurşuna gerek yok, öldürdün beni.