Her an tetikte olmak,
Hayatı her gün ormanlarda yaşamak...
Bir çakal mı var orada, taşın arkasında?
Arkamdan gelen ses de ne?
Bana yaklaşırken kalbim çok hızlı çarpıyor.
O gözler bakarken gözlerime,
Kesiliveriyor ciğerlerim.
Koşmayı bırak, yürüyecek dermanım yok.
Pes mi ediyorum yani?
Ölüme mahkûm mu oluyorum?
Yoksa tüm bunlar olurken,
Yine düşüncelere mi dalıyorum?
Kayıt Tarihi : 2.11.2025 02:43:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!