Alır almaz acı haberi düştüm yola
Görenler lisanen dediler hayır ola
Lisan-ı halimden kimi anlamış ola
Dediler inşallah Rab’den şifa bula
Elimde çam sakızı çoban armağanım
Başımda dosta dair duygu harmanım
Maniaları aşıp, can dosta varmalıyım
Az teselli edip/azami ibret almalıyım
Çelişkilerle dolu yol boyunca ilerledim
Ağlayana rağmen gülenlere içerledim
Ateşin, düştüğü yeri yaktığını gördüm
Geçmiş olsun deyip, hal hatır sordum
Nazarlarını dikmişti, taa öteler ötesine
Neyi varsa koymuştu azığını heybesine
İkindi güneşinin gizemi inmişti yüzüne
Zaten bezemişti O, onun özünü iyilikle
O özümlemişti hastalıktaki sabrın mükafatını
Hiç duymadım onun ağzından şikayet kelamı
Duyduğum tek şeyse galiba yolun sonu geldi
Her halde biri söylemişti yolun sonu geldiğini
Ziyaretin kısası makbul diye, müsaade istedim
İstemez olaydım, doldu gözleri/doldu gözlerim
Söyle dost, bize düşen bir vazife var mı dedim
Son isteği helallik/duaydı, onu bari verebildim
25.02.2004-20.25
Bayram TuncaKayıt Tarihi : 12.3.2004 09:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!