" Gölgesi Uzun İnsanlar" Şiiri - Yorumlar

Erva Sevtap Peksak
12

ŞİİR


1

TAKİPÇİ


Kendini sevmeyen insan,
Önce kendi içindeki çocuğu incitir…
Sonra kırdığı o sesle
Bütün âleme bağırır durur.
Kindar olur, çünkü kalbi yaralıdır.
Yarası konuşur, kendisi susar.

Tamamını Oku
  • Tuna Kafkas
    Tuna Kafkas 14.11.2025 - 18:50

    “Kalbini inciteni değil,
    Kalbini dirilteni ara.”

    harikasın erva kızım, tebrik ederim...

    ne panik ne de şaşkınlık içindeydik,
    sanki saatlerimizi kurmuş,
    bekliyor gibiydik olacakları,
    kalplerimiz ve sadrımız genişti
    ve dayanma güçlüğü çekmiyorduk
    olanlara ki,

    gariptir; içinde bulunduğu yerde bile,
    yitiği de olabiliyor insan kendi yüreğinin,
    ve ah termal,
    kayaaltı dilek çeşmesinden akmamıştır
    senden aktığı kadar,
    şifa suları,

    dut pekmeziyle tahinin
    birbirine karışmasıdır aşk ki,
    yeniden ayrı ayrı
    dile damağa konmayan…,
    ki gerekmiyor bir çuval
    keçiboynuzunu çiğnemek de seninle,
    bir damla bal/şeker tadı için,
    ve senin gül bahçesine sinen kokun,
    hazan sesli nefesin de yetiyor
    doymak ve doydukça acıkmak için…,

    ışıltıların yıldız yıldız sarıyor dört bir yanı,
    ve göz gözü görmüyor,
    gönül gönüle baktıkça…,
    al çift kutupluluğumu ver migrenini;
    canına sahip çıkmak asıl,
    muhibana canını vermektir…,
    ki aşk can vermek değil,
    aşk; can içinde can olabilmek,
    tek can kalabilmek ve
    kaybedip kaybedip sayısızca
    bulabilmektir yitirdiğini…,

    âdem ve havvanın yasak meyvaya uzanırken,
    aşkın ellerinden tuttuğu o an,
    bir kadir gecesine denk gelmiş olabilir mi…,
    ki hatırlıyorum, bu soruyla secdedeydim,
    ve kıble ne yönde deseler bilmiyordum,
    ki yönüm bir siy/ah güle bakıyordu,
    üstünden gözümü hiç ayıramadığım,
    ve o secdeye kapanışta toprağını öptüğüm,
    o siy/ah güledir meftunluğum…,
    ah;

    Cevap Yaz

Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta