Göçmen Kuş Şiiri - Ahmet Ihsan Arac

Göçmen kuşlarım geçici hep yuvalarım
Göçmek için, ben geçmek için varım
Gökyüzünde semalarım, altın alaca sabahlarım
Ufuk sathında çizgi çizgi kanatlarım
Çırparım çırparım
Rüzgarların sürdüğü kurşundan yığınlara kafa tutanlarım
Güneşin altın atlasında fütursuz kusursuz uçuşanlardanım
Göçmen kuşlarım.

Göçmen kuşlarım, özgürlüktür şiarım
Özgürlük benim kadar, ben özgürlük kadarım
Bir ayyaş gibi her gün bir gölde sabahlarım
Kendime hesabım, kendime buyruklarım
Ufuktan ufuğa çırpar kanatlarım
Yoktur benim şaşaalı konaklarım
Çünkü ben özgürlükte konaklarım
Soyut derelerde somuttur yuvalarım
Göçmen kuşlarım

Güneşin altın saçlarına telekten tokalar takarım
Buluttan dileklerle gökkuşağını avlarım
Var olduğumdan beri uçmaya ayarlarım
Göçmeye ayarlarım. Ben göçmen kuşlarım
O yüzden yoktur benim kışlarım
Ben baharlarım yazlarım.
Göçmeye dair bütün niyazlarım.
Hiçbir şeye değişilmez göçerken ki hazlarım
Hep yeşildir benim sazlıklarım

Ben göçmen kuşlarım
Benimle göçer yazlarım
Benimle göçer hazlarım
Benimle göçer hüzünlerim
Bitmez benim ne baharım ne yazlarım
Bitmez benim yeşillerim sazlarım
Olmaz benim zemheri ayazlarım
Peşimde göçmen haylazlarım
Göçerim belde belde
Çünkü ben göçmen kuşlarım