Gideceğim Ben Bu Şehirden

Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden
İyi-kötü anılarımdan başka yüküm yok.
Randevu aldım ben o gül kokulu nehirden
Gözümde bir damla yaş,kalbimde saplı bir ok…
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Benim bitmez tükenmez ne hazinelerim var,
Ve görün bütün bankaları dolaşıp tek tek.
İştah sizin,keyfinizi kaçırmasın rüzgâr
Yerken siz hapır hupur çatlayıncaya dek
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Gittiğim o şehirde bulursa beni ölüm,
Kahır yüklü tabutuma yapışmayın sakın.
Kırılmasın ölmeden önce ölen şu gönlüm
Kırk gün kırk gece elinize kınalar yakın.
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Ben bir gün bile yaşamadm ki bu şehirde
Çocukluğumu asıp bir ağacın dalına
Rüyamı alıp ansızın yorgun bir seherde
Haber bile vermeden tek Allah’ın kuluna
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Kem sözlerinizi bir bir yakanıza asıp
Bırakıp dar sokaklarına çocukluğumu
Gözü yaşlı hicran rüzgârları gibi esip
Kör mumyalara fark ettirmeden yokluğumu
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Cefa düğümledi hep çocukluğuma zaman
Bu şehre bırakıp yağmur karası tüm yaralarımı
Örselenmiş hıçkıran hayal gibi buradan
Giyip boynu bükük ruh gibi karalarımı
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Bu yerden güneşe selam çakıp gideceğim,
Bırakmadan bir damla bu yorgun nefesimden.
Dönmemek için bu şehre yemin edeceğim,
Yorgun kuşlar gibi uçup bu dar kafesimden
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Düşmek çok daha yeğdir Azrailin eline
Düşmektense sizin o dikenli dilinize
Verip kara bağrımı ben hüznün yeline
Bir daha hiç dönmemek üzere ilinize
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Karar verdim mi yıldız gibi akar giderim
Dikende gizli güle minnet etmem giderim
Bu şehre son bir defa selam çakar giderim
Deniz kokan bu şehirden gitmekse kaderim
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Bütün köprüleri hallaç pamuğu gibi atıp
Bir kerecik bile dönüp arkama bakmadan
Yalnızlığımı bir yâr gibi koluma takıp
Seher vakti güneş ışıklarını yakmadan
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.

Atarsanız mezarıma birkaç kürek toprak,
Okursanız bir Fâtiha,ederseniz dua
İncinir ruhum;titrer toprak,solar yaprak
“İyilik ettik” der,başa kakarsınız zirâ
Edip denize ve kahve gözlerine vedâ
Gideceğim ben ta sonsuza dek bu şehirden.