Gel Ey Güzel Bahar Şiiri - Mehmet Cıngır

Sıcacık doğsun gayrı ufuktan şimdi güneş,
Gel artık çok bekletme bizi ey güzel bahar!
Açsın çiğdemler,kır çiçekleri güneşe eş;
ısıtsın doğan yüreğimizi ılık rüzgâr.

Yandı ırmaklar,solmakta bir bir gonca güller;
Dağlar dumanlı,hazin hazin ağlar bülbüller.
Hüznün şahikasını yaşamakta gönüller,
Gel artık çok bekletme bizi ey güzel bahar!

Çığ düştü yüreğimize,çığlık çığlık canlar;
Acının ateşinde yandı körpe fidanlar.
Isınsın yürekler ve yaşansın heyecanlar,
Gel artık çok bekletme bizi ey güzel bahar!

Teslim almıştır yüreğimin semasını kar,
Kan olup gözpınarlarımdan buz gibi akar.
Vuslatını gözler kar altındaki yapraklar,
Gel artık çok bekletme bizi ey güzel bahar!

Karanlığa barınak oldu kardan kaleler,
Hıçkırıktan kara duvarlar ördü köleler.
Yıkılacak sen gelince acıdan kuleler...
Gel artık çok bekletme bizi ey güzel bahar!

Bıraktı kar yüreğimde soğuk hatıralar,
Kan damladı kar üstüne,açıldı yaralar;
Yolunu gözler mavi denizler ve karalar,
Gel artık çok bekletme bizi ey güzel bahar!

Zemheride kar üstüne kar yağdığı zaman,
Yanmasın artık kar içinde kardan özge can,
Parlasın gönlümüzün semasında yıldızlar;
Gel artık çok bekletme bizi ey güzel bahar!