Eski sayfalarda gözlerin yoktu.
Sevmenin dili unutulmuştu.
Kalbim isteksiz fiil gibi.
Masada iki bardak duruyordu.
Biri kırgınlık...
Suskunluğun diliyle.
Diğeri yalnızlık.
Porselen haliyle.
İnsan özlemi bazen...
Bardağın kenarında bekler.
Dudaklarına dokunmazsa eğer....
Kendini içip gider içinden.
Kayıt Tarihi : 26.6.2025 10:53:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!