Firavun İmanı Şiiri - Mehmet Cıngır

Yağıyor üstüme sağnak sağnak bin bir cefa,
Affetmeyecek seni insanlık,affetmeyecek dünya.
Çıktın sen insanlıktan bir değil,binlerce defa...
Üzerine pişmiş topraktan mermiler yağdıracak ebabil,
Ey gafil! Serçe kuşu değildir bu kuş...Bunu iyice bil...

Allah rahimdir,rahmandır; aynı zamanda kahhar...
Zalimin zulmü varsa mazlumun Allah'ı var,
Sanma ki, yaptıkların yanına kalacaktır kâr.
Ey ehl-izulüm! Binlerce defa özür dilesen de,
verceksin hesabını hem dünyada hem mahşerde...

Ey lanetli kavim! Firavun'un akıbetini sor Musa'ya,
Hatırla,Rabbim hangi emri verdi elindeki âsaya?
Gösterecektir mazluma,gösterdiği merhameti İsa'ya.
Yalvarsan yakarsan da geçerli değildir artık Firavun İmanı,
Hesap vereceksin kurulunca mahşerde Hakk'ın divanı...

Ne kadar görünmeye çalışsan da efendine şirin,
Biçeceksin bir gün kan ektiğin çölden kin...
Giderir mi bilmem susuzluğunu mahşerde içeceğin irin.
Bir gün inecektir semasını kararttığın âleme gökten nur,
Yağsa da sağnak, temizleyemez üstündeki kanı yağmur...

Yürü bütün gücünle ister karadan,istersen gökten in,
Haberin yok mu? Ulaştı bile arş-ı âlâya bedduası mü'minin,
Boyun eğmeyecektir senin zulmüne bu kutsal zemîn!
Tıkasan da parmağınla,delecektir kulağını yıldırımın sesi,
Teslim olmadı,olmayacak sana Selehaddîn'in ülkesi...